Η ρύπανση του βυθού από θαλάσσια απορρίμματα στα βάθη της Μεσογείου είναι από τις χειρότερες στον κόσμο.
Μια μελέτη υπό την ηγεσία του ΚΚΕρ που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Marine Pollution Bulletin αποκάλυψε ότι το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου, το Calypso Deep, έχει μία από τις υψηλότερες συγκεντρώσεις θαλάσσιων απορριμμάτων.
Στο σημείο αυτό, το οποίο βρίσκεται σε βάθος άνω των 5 χιλιομέτρων στο Ιόνιο Πέλαγος, βρέθηκαν 26.715 απορρίμματα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Πρόκειται για μια από τις υψηλότερες συγκεντρώσεις πλαστικών απορριμμάτων που έχουν καταγραφεί ποτέ σε περιβάλλον βαθιάς θάλασσας, η οποία ξεπερνιέται μόνο από τις παρατηρήσεις σε δύο φαράγγια στα βάθη της Θάλασσας της Νότιας Κίνας.
Η μελέτη, που διεξήχθη με τη χρήση ενός υποβρύχιου οχήματος βαθιάς θάλασσας, από την Caladan Oceanic, διαπίστωσε ότι τα πλαστικά αποτελούσαν το 88% των εντοπισμένων απορριμμάτων. Η πλειονότητα των πλαστικών απορριμμάτων στο Calypso Deep αποτελείται από αντικείμενα όπως σακούλες βαρέως τύπου, σακούλες για ψώνια και ποτήρια.
Εντοπισμένα απορρίμματα:
88% Πλαστικά
βαρέως τύπου,
σακούλες για ψώνια,
σακούλες κύπελλα και καπάκια
άλλα πλαστικά
4,5% Γυαλί
4,5% Χαρτί
3% Μέταλλο
Τα θαλάσσια απορρίμματα προέρχονται πιθανότατα από ανθρώπινες δραστηριότητες στην ξηρά και στη θάλασσα, συμπεριλαμβανομένων των απορριμμάτων, των λυμάτων και των απορριφθέντων αλιευτικών εργαλείων.
Τεχνικές συλλογής δεδομένων και έρευνας
Για τη συλλογή αυτών των δεδομένων από το μεγαλύτερο βάθος της Μεσογείου, χρησιμοποιήθηκε ένα υπερσύγχρονο υποβρύχιο όχημα για να καταδυθεί στον πυθμένα του Calypso Deep και να καταγράψει πλάνα του βυθού.
Το όχημα ήταν εξοπλισμένο με κάμερες υψηλής ανάλυσης που κατέγραφαν εικόνες, οι οποίες αργότερα αναλύθηκαν για τον εντοπισμό και την καταμέτρηση των πλαστικών απορριμμάτων. Επιπλέον, η ομάδα χρησιμοποίησε τεχνικές φωτογραμμετρίας για να εκτιμήσει την περιοχή που ερευνήθηκε και την απόσταση που κάλυψε το υποβρύχιο.
Η μέθοδος αυτή τους επέτρεψε να υπολογίσουν την πυκνότητα των πλαστικών απορριμμάτων και να συγκρίνουν τα ευρήματά τους με εκείνα άλλων μελετών σε μεγάλα βάθη της θάλασσας. Συνολικά, οι ερευνητές ανέλυσαν 167 αντικείμενα, εκ των οποίων τα 148 επιβεβαιώθηκε ότι ήταν απορρίμματα, ενώ 19 ήταν ύποπτα αλλά μη επιβεβαιωμένα.
Η βαθιά θάλασσα ως καταβόθρα απορριμμάτων: έκκληση για δράση
Τα ευρήματα αυτής της μελέτης χρησιμεύουν ως μια έντονη υπενθύμιση της επείγουσας ανάγκης να μειωθεί η πλαστική ρύπανση στους ωκεανούς μας, υποδεικνύοντας τη σημασία της αύξησης των προσπαθειών ανακύκλωσης, της βελτίωσης των συστημάτων διαχείρισης αποβλήτων και της μείωσης της χρήσης πλαστικών μιας χρήσης για την αντιμετώπιση αυτής της αυξανόμενης κρίσης.
Η Μεσόγειος Θάλασσα, όντας ένα ημίκλειστο υδάτινο σώμα με περιορισμένη ανταλλαγή με τον ανοιχτό ωκεανό, είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στη ρύπανση, ενώ παράλληλα υφίσταται έντονη θαλάσσια κυκλοφορία – πάνω από το 30% της παγκόσμιας ναυσιπλοΐας διέρχεται από τα νερά της.
Η ανακάλυψη πλαστικών απορριμμάτων σε ένα από τα βαθύτερα σημεία της Μεσογείου αναδεικνύει τις εκτεταμένες επιπτώσεις των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στα θαλάσσια οικοσυστήματα. Η μελέτη αποτελεί ένα κάλεσμα αφύπνισης για την ανάληψη ισχυρότερης δράσης για την προστασία των ωκεανών και της θαλάσσιας ζωής μας και ζητεί μεγαλύτερη διεθνή συνεργασία για την αντιμετώπιση της πλαστικής ρύπανσης στην πηγή της.
Η επικείμενη Παγκόσμια Συνθήκη για την Πλαστική Ρύπανση και η Συμφωνία των Ηνωμένων Εθνών για τη διατήρηση και βιώσιμη χρήση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας των περιοχών πέραν της εθνικής δικαιοδοσίας αποτελούν νέα και ισχυρά εργαλεία παγκόσμιας πολιτικής, τα οποία θα πρέπει να εφαρμοστούν με τρόπο που να προστατεύουν και το περιβάλλον των ωκεανών σε μεγάλο βάθος.
Πηγή: europa.eu